Thirteen Senses: Μια Μπάντα που Βρέθηκε στο Λάθος Σημείο τη Λάθος Στιγμή

Χριστούγεννα του 2004 και οι φίλοι που έχουν πάει Αγγλία για σπουδές επιστρέφουν για τις πρώτες τους διακοπές ως φοιτητές. 

Ο Chris, φιλαράκι από το Δημοτικό, μου φέρνει δώρο απ’ το Λονδίνο τρία CD. 

Εδώ, αξίζει να αναφέρω ότι το YouTube έκανε launch μόλις τρεις μήνες αργότερα, ακόμη ενημερωνόμασταν για τη μουσική από περιοδικά, sites και πειρατικά downloading platforms (βλέπε limewire). 

Α, ναι, τσατάραμε ακόμα στο MSN. 

Ένα από τα CD, λοιπόν, ήταν από μια μπάντα, άγνωστη σε μένα, με το όνομα Thirteen Senses. Το εξώφυλλο έμοιαζε με κάτι που θα έβρισκες σε δίσκο των Bright Eyes. Το βάλαμε να παίξει πρώτο. 

Ξεκινούσε με ένα επιβλητικό πιάνο και οι πρώτοι στίχοι ήταν απόλυτα πιασάρικοι. “Come on, come on, put your hands into the fire”. H μουσική των Thirteen Senses έπαιρνε τη σκυτάλη από το “Parachutes” των Coldplay (οι οποίοι, με τη σειρά τους είχαν ξεσηκώσει τη δισκογραφία των Radiohead) και τους Embrace, με ολίγον τι από Britpop.

   

 Δεν είναι τυχαίο ότι το παρακλάδι του ήχου τους ονομάζεται “Post Britpop”. 

Η φωνή του Will South ήρεμη, επιβλητική, όμως, η μαγεία -κατά την ταπεινή μου άποψη- βρίσκεται στις κιθάρες. Καταπληκτική δουλειά από τον Tom Welham. Το “The Invitation” είναι ένα προσεγμένο ντεμπούτο που χάρισε στην μπάντα ένα Top 20 Hit (“Thru the Glass”) και κάποιες ακόμη θέσεις στα charts για τα υπόλοιπα singles. 

Ωστόσο, το “Into The Fire” (στίχους του οποίου προανέφερα), είναι το πιο αναγνωρίσιμο τραγούδι τους, αφού έχει παίξει σε δεκάδες σειρές και ταινίες (Greys Anatomy, ER, Pretty Little Liars κ.α.). Παρότι μιλάμε για ένα ποιοτικό γκρουπ, με καλά live performances και μεστούς δίσκους, δυστυχώς, είχαν την ατυχία να πέσουν στην περίοδο που οι Franz Ferdinand έβγαζαν το ντεμπούτο τους, οι Libertines το iconic ομότιτλο (με τον Doherty να μετατρέπεται σε Celebrity) και τη Nu Rave να περιμένει στη γωνία, όπως και όλο το indie rock κίνημα. 

Αυτά στη Βρετανία, γιατί από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού το MySpace και το Emo ακόνιζαν τα μαχαίρια τους. 

Για μένα, οι Thirteen Senses (oι οποίοι θεωρητικά είναι ακόμη ενεργοί, αφού δεν έχουν ανακοινώσει τη διάλυσή τους) βρέθηκαν στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή. Ίσως αν είχαν εμφανιστεί 4-5 χρόνια νωρίτερα (δισκογραφικά δηλαδή, μιας δημιουργήθηκαν το 2001) να είχαν άλλη τύχη. H μπάντα βέβαια, δεν πτοήθηκε. 

Μέχρι στιγμής θεωρείται ενεργή και έχει κυκλοφορήσει άλλα τρία άλμπουμ. Τo “Contact” (έφτασε στο #76 των Βρετανικών Charts), το “Crystal Sounds” και το “A Strange Encounter” του 2014. Όλα αξιόλογα αν είσαι λάτρης του είδους. Τουλάχιστον μπορούν να περηφανεύονται ότι είναι το μόνο συγκρότημα από το Cornwall που κατάφερε να έχει ένα Top 20 hit. 

Δεν είναι και λίγο. 

Για όσους γουστάρουν: Coldplay, Starsailor, Athlete, Embrace, The Verve, Radiohead

Thirteen Senses – The Invitation

Κυκλοφορία: 27 Σεπτεμβρίου 2004

Charts: #14 (U.K.)

Ξεκινάμε Σιγά - Σιγά!

Γειά σας φίλοι και φίλες! 

Dream Room!

Κάπως έτσι ξεκινάει αυτή η νέα προσπάθεια που ακούει στο όνομα «Το Νοσταλγικό Podcast»! Ένα project που είχα πολύ καιρό στο μυαλό μου, αλλά δεν έβρισκα τον χρόνο να ξεκινήσω! 

Τελικά αποφάσισα να το πιάσω με την έλευση της νέας σεζόν και έτσι από εδώ και στο εξής θα προσπαθώ να σας δίνω ένα επεισόδιο την εβδομάδα! 

Θα ξεκινήσω να ανεβάζω τα επεισόδια κάθε Δευτέρα (για αρχή), όμως, η μέρα ενδέχεται να αλλάξει μέχρι να βρεθεί η ιδανική!  

Όπως πιθανότατα θα ακούσετε να λέω και στο pod, σε κάθε επεισόδιο θα καταπιανόμαστε με μια θεματική. Από αγαπημένες σειρές, συγκροτήματα και τραγούδια, μέχρι ταινίες, εκπομπές ή μεγάλες στιγμές που στιγμάτισαν την παιδική και εφηβική μας ηλικία. 

Το «μας» απευθύνεται κυρίως στους Millennials, αφού πρόκειται για ένα Podcast νοσταλγίας των ‘90’s και ‘00’s, όμως, θα πιάσουμε και ‘80’s ή ‘10’s για τους φίλους και τις φίλες της Gen – Z ή τους Boomers! 

Epic

Σε πολλά επεισόδια θα έχω ως καλεσμένους φίλους μου, οι οποίοι, θα με βοηθάνε να αναλύσω σε βάθος την εκάστοτε θεματική. Στα υπόλοιπα θα είμαι solo. 

Θα χαρώ πολύ αν μπείτε κι εσείς στην κουβέντα, στέλνοντας mail, μηνύματα και ό,τι άλλο θέλετε για να σχολιάσετε και να μοιραστείτε με την παρέα που θα φτιάξουμε τις δικές σας αναμνήσεις! 

Παράλληλα, μιας και το Blogging αποτελεί πλέον μια χαμένη τέχνη, θα προσπαθώ να ανανεώνω και το εν λόγω Blog, με μικρά αρθράκια σχετικά με τα επεισόδια, αλλά και με σκέψεις ή κείμενα για θεματικές που δεν βγάζουν επεισόδιο αλλά μπορούν να δώσουν ένα ωραίο post! 

Τέλος, να σας συστηθώ.

Not my car :( 

Με λένε Αντώνη Κωνσταντάρα και είμαι δημοσιογράφος, podcaster και μουσικός. Γράφω κείμενα και παρουσιάζω βίντεο για το VICE, είμαι από τους συντελεστές και δημιουργούς του καναλιού Delines και κιθαρίστας των Strawberry Pills. Πάντα έκρυβα μια νοσταλγία μέσα μου, σκεπτόμενος όσα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Από τις παιδικές, καλοκαιρινές διακοπές, μέχρι ένα κτίριο που δεν υπάρχει πια. Ωστόσο, καταλαβαίνω απόλυτα την ανάγκη να συνεχίζουμε και να εξελισσόμαστε! 

Από την άλλη, δεν ενοχλούμε κανέναν αναπολώντας κάποιες πιο απλές περιόδους της ζωής μας, ή εμπειρίες που μας έκαναν αυτό που είμαστε σήμερα! 

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν αυτό το ταξίδι μαζί!